Πλειστηριασμοί : Μια επικίνδυνη εμμονή

Πλειστηριασμοί : Μια επικίνδυνη εμμονή 

Μέχρι τώρα είχαμε συνηθίσει οι πιέσεις της Τρόικας να αφορούν σε δύο πράγματα : την απαραίτητη δημοσιονομική προσαρμογή και τις απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτά ήταν και τα δύο μέτωπα στα οποία έδινε κάθε φορά η κυβέρνηση την κρίσιμη μάχη. . . Η εμμονή της Τρόικας σε πάρα πολλά ζητήματα έφθαναν στις περισσότερες περιπτώσεις την ιδεοληψία.  Και είχαν τα καταστροφικά αποτελέσματα που όλοι γνωρίζουμε. Το τελευταίο διάστημα, όμως, μια από αυτές τις ιδεοληψίες έχει λάβει επικίνδυνες διαστάσεις και απειλεί να ξεπουλήσει φθηνά τους κόπους μιας ζωής αρκετών συμπολιτών μας. Αυτή  ακούει στο όνομα πλειστηριασμοί και , μάλιστα, για να είμαστε πιο ακριβείς: πλήρης απελευθέρωση των πλειστηριασμών. Δηλαδή, πιο απλά, όποιος αδυνατεί να αποπληρώσει το στεγαστικό του δάνειο, το σπίτι του θα κατάσχεται.  Ένα κεραμίδι που κάποιος φρόντισε σε εποχές να βάλει πάνω από το κεφάλι του θα σπάσει με τον πιο βάναυσο τρόπο. Ένα δάνειο που κάποιος πήρε έχοντας υπολογίσει βάσει οικονομικών δεδομένων, τα οποία ανετράπησαν χωρίς να φέρει ο ίδιος καμία απολύτως ευθύνη, θα γίνει θηλιά στο λαιμό του. Αν ρωτήσει κανείς έναν κατασκευαστή θα του μιλήσει με γλαφυρό τρόπο για τη γιαγιά που με τις οικονομίες ετών, με το ΕΦΑΠΑΞ, και με ένα δάνειο κατάφερε με πολύ κόπο να πάρει ένα διαμέρισμα ή για τη μικρομεσαία οικογένεια που κατάφερε με χίλιους κόπους να στεγάσει τα μέλη της. 

Οι τεχνοκράτες της Τρόικας σίγουρα θα με κατηγορούσαν για λαϊκισμό, γι’ αυτό και θα επιχειρήσω να στοιχειοθετήσω με οικονομικά επιχειρήματα την άποψη ότι πρέπει να συνεχιστεί η απαγόρευση των πλειστηριασμών. Εξάλλου, τα μέλη της Τρόικας καταλαβαίνουν μόνο από νούμερα, και αυτά με το ζόρι, αν σκεφτεί κανείς ότι χρησιμοποίησαν λάθος πολλαπλασιαστή στους υπολογισμούς τους για την ύφεση. Αυτοί, λοιπόν, επιμένουν στην άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών, διότι τάχα μου δήθεν θα πιαστούν στη φάκα οι έχοντες, οι οποίοι δεν αποπληρώνουν τα δάνειά τους και κρύβονται πίσω από το νόμο Κατσέλη. Δηλαδή είναι σαν να λένε ότι πρέπει να μαρτυρήσουν όλοι, για να πιαστούν, αν πιαστούν, οι λίγοι μπαταχτσήδες. Ας καούν, λοιπόν, τα ξερά μαζί με τα χλωρά. Αυτό που, επίσης, επιμελώς αποκρύπτεται είναι ότι η άρση των πλειστηριασμών δεν έχει απολύτως κανένα δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Κοντολογίς, δε φέρνει τα πολυπόθητα έσοδα στα ταμεία του κράτους, αλλά διευθετεί με το χειρότερο τρόπο μια διαφορά ανάμεσα σε δύο πλευρές (Τράπεζα, δανειολήπτης). Εξάλλου, οι τράπεζες είναι κι αυτές εναντίον των πλειστηριασμών, αφού η μείωση των τιμών των ακινήτων που θα ακολουθήσει  (υπολογίζεται γύρω στο 20-30%) θα έχει συνέπειες τόσο στα στεγαστικά δάνεια όσο και σε άλλα δάνεια που έχουν ως εγγυήσεις ακίνητα. Επίσης, τα χρηματοπιστωτική ιδρύματα χάνουν χρήματα τα οποία μακροπρόθεσμα με ένα  διακανονισμό θα  έπαιρναν πίσω. Η πτώση των τιμών των ακινήτων θα δώσει, ακόμα, τη χαρακτηριστική βολή  στη νεκρωμένη αγορά ακινήτων, αφού οι ήδη πεσμένες εμπορικές αξίες θα μειωθούν περαιτέρω και θα παγιωθεί το ήδη υπάρχον κλίμα ανασφάλειας. Ένας από τους σημαντικότερους και σταθερότερους τομείς της ελληνικής οικονομίας, ο οποίος προ κρίσης αντιπροσώπευε το 10% του ΑΕΠ, θα καταστραφεί ολοσχερώς. Αλλά και οι βουλευτές αντιδρούν έντονα στην άρση της απαγόρευσης των πλειστηριασμών, αφού αυτή δεν αποτελεί και το καλύτερο επιχείρημα προς τους ψηφοφόρους τους στις επόμενες εκλογές, όταν αυτές γίνουν.

Το ερώτημα, λοιπόν, που εύλογα τίθεται είναι το ποιοι πραγματικά θέλουν τους πλειστηριασμούς, ποιοι επωφελούνται.  Αυτοί είναι τα ‘’κοράκια’’, φυσικά πρόσωπα, αλλά κυρίως κερδοσκοπικά funds που δημιουργούν περιουσίες χτυπώντας φθηνά τα σπίτια στους πλειστηριασμούς μην έχοντας κανέναν ηθικό φραγμό. Ξεσπιτώνουν κόσμο, για να χορτάσουν την αδηφαγία τους… Και τώρα είναι έτοιμα να επιτεθούν άγρια στην περιουσία του ελληνικού λαού. Είναι απαραίτητο, λοιπόν, η κυβέρνηση να μην τους το επιτρέψει. Και αν η κυβέρνηση λυγίσει, τότε πρέπει να αναλάβουμε ο λαός, ο γείτονας για το γείτονα.  

ΞΕΝΟΦΩΝ ΓΡΗΓΟΡΗΣ