Μία αραβική ποιητική βραδιά

ο κ.Μανσούρ Σασάτι

Όταν η ποίηση εμπνέεται από τη προσφυγιά, τις χαμένες αλλά αλησμόνητες πατρίδες, τον ανθρώπινο πόνο και τη διασπορά, το αποτέλεσμα είναι μοναδικό.

Ο Ζέκρι Αζάμπι, ο Σαούντ Σάλεμ, ο Σιμόν Χούρι, και ο Μανσούρ Σασάτι είναι άνθρωποι της διασποράς, μετανάστες οι ίδιοι, ενώνουν τα λογοτεχνικά τους κείμενα και δημιουργούν « Τα σκορπισμένα Στάχυα».

Ο Σιμόν Χούρι, είναι Παλαιστίνιος δημοσιογράφος, συγγραφέας, και ποιητής. Γεννήθηκε στην Ακα αλλά τα τελευταία χρόνια ζει στην Ελλάδα. Εργάστηκε από το 1970 σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά ενώ έχει εκδώσει και δύο βιβλία « Το Φεγγάρι στα χείλη της Μαρίας» και το «Νερό δεν έχει χρώμα» και ένα θεατρικό έργο το «Όταν πέφτει η αυλαία».

Ο κ.Σιμόν Χούρι

Ο Μανσούρ Σασάτι είναι ελληνοσουδανός δημοσιογράφος, ποιητής και συγγραφέας.

Ο Ζέκρι Αζαμπι είναι Λίβυος συγγραφέας και ποιητής και ζει στην Ελλάδα.

Ο Σαούντ Σάλεμ είναι Λίβυος συγγραφέας και ζει στη Γαλλία τα τελευταία 30 χρόνια.

Η κ. Λαμίς διαβάζει
αποσπάσματα του
ποίηματος στα
Ελληνικά

Εχθές, Σάββατο, παρουσίασαν αυτό το μοναδικό βιβλίο, στο γνωστό για τη φιλοξενία του και ζεστασιά του, κτίριο της Παλαιστινιακής Παροικίας Ελλάδος. Κατά τη διάρκεια της βραδιάς, οι συγγραφείς διάβασαν αποσπάσματα των ποιημάτων στα αραβικά ενώ οι κυρίες Αντλά, Λαμίς και Μάριαμ, οι οποίες είναι και κόρες των συγγραφέων, στα ελληνικά.

Παρών στην εκδήλωση ήταν και ο αξιότιμος Πρέσβης της Παλαιστίνης, κ. Μαρουάν Τουμπάσι.

ο κ. Ναμπίλ Σαγέγ

Ανάμεσα στους ομιλητές ήταν οι κύριοι Σαμίχ Ιχνεφ πρόεδρος της Παλαιστινιακής Παροικίας Ελλάδος, o Σουέλ Σαμπάγ, επίτιμος πρόεδρος της Παλαιστινιακής Παροικίας, ο π.Αθανάσιος Χενείν, ενώ παρούσα ήταν η γνωστή ηθοποιός και πρόεδρος του ιδρύματος «Το σπίτι του ηθοποιού», Άννα Φόνσου.

Το πρόγραμμα της βραδιάς έκλεισε ο γνωστός μαέστρος του συγκροτήματος "Άλ Μάχαμπε" Ναμπίλ Σαγέγ, παίζοντας μουσική με το λαούτο του, και ερμηνεύοντας αραβικά  παραδοσιακά τραγούδια.

Φυσικά, στο τέλος της βραδιάς οι παρευρισκόμενοι δοκίμασαν αραβικά γλυκά, εδέσματα και αραβικό παραδοσιακό καφέ.

Η βραδιά ήταν συναισθηματικά φορτισμένη για όλους τους παρευρισκόμενους καθώς και οι Παλαιστίνιοι και οι ΄Ελληνες, γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλο λαο, τον  πόνο της προσφυγιάς, της χαμένης πατρίδας αλλα παρόλα αυτά, κρατούν ψήλα τον πολιτισμό τους, τη παράδοση, την αξιοπρέπεια τους, και πάνω από όλα τη λεβεντιά τους.

Ελένη Γκρήγκοβιτς