Πέμπτη 28 Αυγούστου 2014

“Δε με τρομάζει ο θάνατος, ζούσα τέσσερα χρόνια σε τάφο.”



Είναι από τις ιστορίες που βλέπεις σε ταινίες θρίλερ. Φυλακές-κολαστήρια, στιβαγμένες ψυχές που πληρώνουν ακριβά τα λάθη τους, μικρά μεγάλη λίγη σημασία έχει από τη στιγμή που περνούν τη πύλη της εισόδου. Βασανισμοί, δεσμοφύλακες, νταβατζιλίκι, ξύλο, συμμορίες. Για τον Σταύρο, αυτή ήταν η καθημερινότητα του επί τέσσερα χρόνια. Φυλακισμένος σε μια από τις χειρότερες φυλακές του κόσμου, αυτή του Παναμά. Φυλακές “La Joyita”, που σημαίνει στα ισπανικά “Κόσμημα”, κόσμημα του διαβόλου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αφού και η κόλαση μπροστά σε αυτά τα κρατητήρια τρομάζει. Η φυλακή αυτή γνωστή  για τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, για τα βασανιστήρια που υφίστανται οι κρατούμενοι καταπατώντας κάθε ανθρωπινό δικαίωμα, την ίδια ώρα όλες οι οργανώσεις υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προσπαθούν καιρό τώρα να κλείσουν αυτές τις φυλακές.